تأثیر بهینه‌سازی کوهرنس در بهبود تخمین ارتفاع درختان بااستفاده از تکنیک‌های اینترفرومتری پلاریمتریک

مسئله تخمین زیست توده جهت بررسی تغییرات آب و هوایی بر روی اکوسیستم‌های زمینی از اهمیت بسیاری برخوردار می‌باشد. در سالهای اخیر استفاده از تکنیک‌های اینترفرومتری برای تخمین زیست توده منجر به نتایج بهتری شده است. به کمک تکنیک‌های اینترفرومتری پلاریمتریک می‌توان ارتفاع درختان را بدست آورد و سپس زیست توده را تخمین زد. بهینه‌سازی کوهرنس در بهبود تخمین ارتفاع به کمک روش‌های اینترفرومتری پلاریمتریک نقش بسزایی دارد. در این مقاله روش‌های مختلف تخمین ارتفاع شامل الگوریتم‌های وارونگی بر اساس اندازه کوهرنس، تفاضل مدل رقومی زمین و ترکیبی با استفاده از الگوریتم‌های بهینه‌سازی کوهرنس شعاع عددی و تنوع فاز مورد بررسی قرار گرفته است. داده‌های مورد استفاده، داده‌های شبیه‌سازی شده جنگلی است که به کمک شبیه‌ساز پلسارپروسیم صورت گرفته است. با توجه به آنکه روش تنوع فاز یک روش بهینه‌سازی فاز است، بر روی تخمین ارتفاع به روش اندازه کوهرنس تأثیری نداشته ولی باعث بهبود تخمین ارتفاع به روش مدل رقومی زمین شده است. روش شعاع عددی اگر چه روند محاسباتی سنگینی دارد و زمانبر است ولی نتایج را به میزان قابل توجهی بهبود داده است.